این اشك نیست، آب زلال و مطهر است این چشم نیست، چشمهای از حوضِ كوثر است ظرف نزول رحمت پروردگار شد چشمی كه پایِ مجلسِ این روضهها تر است چشمی كه بیشتر به خودش گریه دیده است فردا كنار فاطمه با آبروتر است ما خشك میشویم ولی بار میدهیم دنیای گریه مزرعهی سبز محشر است این خیمهی حسینیههای مُحرمی چادر نمازِ خاكیِ زهرای اطهر است فرموده است حضرت صادق هرآن كسی گریانِ جد ما شده با من برابر است درحج و درعبادت و درسجدههای شب گریه كنِ حسین شریك پیمبر است