چشم ما منتظران از غم تو بارانی ست

چشم ما منتظران از غم تو بارانیست
تا نیایی به‌خدا خیر در این دنیا نیست

حسرت دیدنِ تو قلب مرا سوزانده
آتشی جز غمِ تو در دل من برپا نیست

انتظار فرجت اَفضلُ الاعمالِ من است
که به جز دیدن تو بر لبم استدعا نیست

ما از این روضه به آن روضه به دنبال توایم
کارِ ما تا تو نیایی همه سرگردانیست

تا نیایی به‌خدا بی‌کس و کاریم همه
بی تو ای زندگیم، زندگیم زیبا نیست

همه‌جا هستی و روی سرِ ما سایه‌ی توست
همه‌جا هستی و روی تو به ما پیدا نیست

شب پنجم سفری توی مدینه برویم
بُعد منزل نَبُود این سفر روحانیست

نه ضریحی و رواقی و نه گنبد صد حیف
سایه‌بانی به روی قبر بَنِ الزهرا نیست

دل ما شوق زیارت دارد
بین آن صحن و صحرایی که محرم جا نیست

نظری کن که برای پسرت گریه کنیم
پسری که پر از عشق است و دلش طوفانیست

از حرم آمد و خیره شد و با قاتل گفت
نانجیب عرشِ خدا معرکه‌ی دعوا نیست