نماز اول وقتم که با شما باشد
حضورِ قلب یقیناً نصیبِ ما باشد
جمالِ وجهِ خدا را مکن دریغ از ما
نظر به چهره‌ی تو طاعتِ خدا باشد
ز کوی حجِ فقیران به سویت آمده‌ام
رضای تو، ثمرِ زائرِ رضا باشد
به حجِ کوی خودت، حاجی‌ام کن ای قبله
طوافِ کعبه‌ی روی تو حجِ ما باشد
خدا کند که تو را در مسیر گم نکنیم
که راه گمشدگان سوی ناکجا باشد
به خُلق و خوی خودت عادتم بده آقا
وگرنه رهزن دل در کمین ما باشد
نه اختیار ز خود دارم و نه تدبیری
بدون یاریِ تو کیست آشنا باشد
تو شاخص شهدایی، تو نور معرفتی
نگاه توست که هادی و رهنما باشد
تو را قسم به جواد الائمه دریابم
که کاظمین من اقبال یک دعا باشد
قدم به جای قدم‌های تو نهادن چیست
نشان طیّ طریقت به کربلا باشد
هلال ماه محرم، هلول ذی الحجه‌ست
که حاجیِ عرفه مستِ نینوا باشد
از این طواف که دارد حسین می‌ترسم
که صاحبِ حرم انگار در بلا باشد
چو گفت مَسلَخِ ما کربلاست افشا کرد
که حج کامل ما کی در این مِنا باشد
طواف خواهر من قصه‌ی اسیری اوست
نگاه مادر من، سوی سر جدا باشد
