عالم مرید اوست

عالم مرید اوست که پیر مُراد بود
زین‌الموحّدین شد و زین‌العباد بود

با غصه‌ها قرین شدو یعقوب گریه شد
از کربلا به روی دلش، غم زیاد بود

با دست بسته در پی هجده سرِ به‌ نی
آواره بین کوفه و شام و بلاد بود 

تا لحظه‌ی شهادت او روضه‌اش فقط 
"یک جرعه آب بر لب عطشان نداد" بود

یک لحظه هم ز خاطر آقا نمی‌رود
زلفی که روی نیزه در آغوش باد بود

عارض بر او تَبی شده و سدّ راه کرد
عبّاس شاهد است که مرد جهاد است