
صلی الله علیک یا ابا عبدالله الحسین ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدمند ؛ سوختگان غمت با غم دل خرمند ؛ هر که غمت را خرید ، عشرت عالم فروخت ؛ بی خبران غمت بی خبر از عالمند ؛ یوسف مصر بقا در همه عالم تویی ؛ در طلبت مرد و زن آمده با درهمند ؛ خاک سر کوی تو زنده کند مرده را ؛ زان که شهیدان تو جمله مسیحا دمند ؛ من که ز آغاز عمر بی تو نکردم سفر ؛ خیز و ببین یا اخا با که سفر می کنم ؛ به سوی شام و کوفه ام چه ظالمانه می برند ؛ نمی روم ولی مرا به تازیانه می برند ؛ مگر به کربلا کفن به غیر بوریا نبود ؛ مگر حسین تشنه لب عزیز مصطفی نبود ؛ مگر کسی که می کشند تنش برهنه می کنند ؟! مگر حسین تشنه لب عزیز مرتضی نبود ؛ یا ابا عبدالله الحسین... تا تو شدی کشته و ما بی سر و سامان شدیم... یک سره سرگشته ی کوه و بیابان شدیم... یا ابا عبدالله الحسین...