دلخوش به نگاه توام

حسین

دلخوش به نگاه توام و
نوکر راه توام و
تا به ابد یار تو هستم

در هر نفسی جان منی
شاهی و سلطان منی
عاشق و بیمار تو هستم

آرام دل من محتاج نگاه توام و بر سر راتم
واللّهه که آقا، مشتاق همین حال خوش و بزم عزاتم

توو قلب من از روز ازل جای تو بوده
این دل به خدا واله و شیدای تو بوده

ای جانم حسین (۴)
 
اسمت شده ذکر لب من
می‌‌گذره با تو شب من
توی همین هیئت و محفل

امواج بلا روی سرم
پیش تو من خوب‌ترم
خیمه‌ی تو امنه چو ساحل

تاریکیِ قبرم روشن می‌شه به نور تو و حضرت زهرا
با اشکای روضه بخشیده می‌شه کوه گناهم توی دنیا

خیر و برکت، عمریه که از تو رسیده
دنیا به خودش هیچکسی رو چون تو ندیده

 ای جانم حسین (۴)
 
از سفره‌ی لطف و کرمت
خیمه‌ی نور و علمت
می‌رسه باز روزیِ سالم

رویای منه کرب و بلا
جای منه کرب و بلا
بی حرمت ناخوشه حالم

دل توی دلم نیست، روزیِ منم کن حرمو توی محرم
این دوری عذابه من خسته شدم، از همه‌ی عالم و آدم

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست
کس در همه آفاق به دلتنگیِ من نیست

ای جانم حسین (۴)