تا‌ کی‌ چشمم‌ باشد‌ بر در

تا‌ کی‌ چشمم‌ باشد‌ بر در

[ حسین طاهری ]
علی علی علی علی...

تا کی چشمم باشد بر در 
تا کی خورم من خون جگر

تا کی بی بهره از این سودم 
تاکی ضرر هی پشت ضرر

تا کی زین جاده عقب ماندم
تا کی در خانه تماشا گر
 
دل باید شد از خود آری
تن باید زد به غبارِ سفر
 
(گفتم بسم الله در خانه
جایز نبوَد ماندن دیگر)۲

و توکلت علی المتوکل
(و اُفَوِضَ امری بالحیدر)۲

علی‌علی، علی‌علی...
****
راهی شدم از خانه به نجف
چون گنجشکی که گشاید پر

بستم چشم و دیدم خود را 
در صحن امیر ادب پرور

آنجا که ندارد در خوبی 
از قله برین چیزی کمتر
 
کز خلد علی در نزد خدا 
چیزی نبوَد با ارزش تر

(حق دارم اگر بخشد طاها 
بر حیدر زهرای اطهر)۲

(حق دارد اگر گوید به علی
انا اعطیناک ‌الکوثر)۲

حق دارد اگر احمد بنشاند
او را بعد از خود بر منبر
 
دین را چه کسی مانند وصی
هم مُظهر باشد هم مظهر

آن چشمه که می‌نوشند از او 
(سلمان، بوذر، مالک اشتر)۲

حیدر‌حیدر، حیدر‌حیدر یا حیدر...
****
(سر کوی بلند فریاد کردم، یا حیدر)۲
(علی شیر خدا را یاد کردم، یا حیدر)۲

(امیرالمومنین یا شاه مردان)۲
(دل نا شاد مارا شاد گردان)۲

حیدر‌حیدر، حیدر‌حیدر یا حیدر...

ای خوش دستی که نچیدستی 
از باغی جز باغش نوبر

ای خوش راهی که سحر گاهی 
گردد به ولایت او منجر

ذکرش از اسقوف نجرانی 
گوید تا مفتی الازهر 

افضل اصلح اشرف اشجع
اقدم اعلم اعظم اکبر

(فاتح اسدالله الغالب
حیدر‌حیدر، حیدر‌حیدر)۲

آن معطی خیر آن دافع شر 
از خوشه‌ی انگور ضریحش

(جامی زدم و صاف از آن در)۲ 
(رفتم ز نجف تا کرببلا)۲

گردم ز پدر رو سوی پسر 
ابی عبدالله، حسین...

نظرات