من ایرانی‌ام افتخارم همین

من ایرانی‌ام افتخارم همین
که هستم گدای علی شاه دین

من از نسل فردوسی‌ام مثل او
به نام علی پُر کنم هی سبو

که من از ازل مست حیدر شدم
فدای علی و پیمبر شدم

بگویم همه دم به صوت جلی
علی یا علی یا علی یا علی

علی یا علی یا علی یا علی...

*****

چه خوش گفت فردوسی پاکزاد
که رحمت بر آن تربت پاک باد

منم بنده‌ی اهل بیت نبی
ستاینده‌ی خاک پای وصی

اگر چشم داری به دیگر سرای
به نزد نبی و علی گیر جای

بر این زادم و بر این بگذرم
چنان دان که خاک پی حیدرم

علی یا علی...

*****

به هر ناتوان، او توان است و بس
علی آبروی جهان است و بس

مرو جز درِ خانه‌ی مرتضی
چه خوش گفته فردوسی این راز را

دلت گر به راه خطا مایل است
تو را دشمن اندر جهان خود دل است

نباشد جز از بی پدر دشمنش
که یزدان به آتش بسوزد تنش

علی یا علی...

*****

نام علی رسید و شد
وقت تغزّل و جنون
وزن به هم خورده کنون

مست توییم صف به صف
عشق تو اعتبار ما
نام تو افتخار ما

کشور ماست مُلک تو
ارثیه است این شرف
فال زدم به گریه باز
آمدم از سر نیاز
رُو به تو آورم نماز

ای که ز خلقتی هدف
حافظ خوش‌سخن بگو
شرح حدیث روی او
مست مِی‌ام از این سبو
بانگ علی‌ست هر طرف

بی‌خبرند زاهدان
نقش بخوان و لا تَقُل
مست ریاست محتسب
باده بده و لا تَخَف

حافظ اگر قدم زنی
در ره خاندان به صدق
بدرقه‌ی رهت شود
همّت شحنه‌ی نجف

علی علی علی علی...

*****

مستِ مستم دورم از هر درد و غم
وزن را از دست دادم باز هم

عشق را دیوان به دیوان گشته‌ام
من به شوق نام تو سرگشته‌ام

مولوی هم از تو گفته بارها
ای علی، ای دلبر دلدارها

در مسیر بندگی راه است او
بر خلایق از ازل شاه است او

از علی آموز اخلاص عمل
شیر حق را دان مطهّر از دغل

غیر او کس همسر زهرا نشد
فاتح هر جنگ جز مولا نشد

کس حریف ذوالفقار او نبود
بر لبش جز نغمه‌ی «یا هو» نبود

گفت من تیغ از پی حق می‌زنم
بنده‌ی حقّم نه مأمور تنم

شیر حقّم، نیستم شیر هوا
فعل من بر دین من باشد گواه

تا همیشه ما غلامان توییم
ما مسلمانانِ سلمان توییم

حق علی مولا...