ای به حرم هدیه‌ی پروردگار
بهر کرم، واسطه‌ی کردگار
ای دلت از غیر تولی جدا
صاحب اجلال، کنیزِ خدا
ای ز ازل منتصب مصطفی
تا به ابد منتخب مرتضی
یار علی بوده‌ای از دیرباز
ساخته‌ای فاطمه را سرفراز
مرتبت‌ات مادری ماهتاب
منزلت‌ات همسری آفتاب
همچو تو ای حضرت ام البنین
کیست شود فاطمه را جانشین
بال و پر معنوی بیت بهر
فاطمه‌ی ثانوی بیت بهر
مادر چهار عاشق سر باخته
دل به قضا جان به قدر باخته
مادر دلدار، سلام علیک
اُم علمدار سلام علیک
بس‌که دلت بوی گل یاس داد
خالق گل‌ها به تو عباس داد
گر عباس تو زخر الحسین
از تو ذخیره‌است بر آن نور
ای به فدای گل بستان تو
روشنی سمع شبستان تو
ماه حرم روی ابلفضل بود
تکیه به بازوی ابلفضل بود
بود در آن غلغله‌ی دشمنان
هیبت سقای حرم پاسبان
هیچ تو دانی که امیدت چه شد
قامت عباس رشیدت چه شد
چون به رَه فاطمه بی‌تاب شد
رفت که آب آورد و آب شد
من چه بگویم ز رشیدی غریب
در وسط حیله و مکر و فریب
(دست علمدار کمین خورد وای)۲
ساقیِ دلدار زمین خورد وای
با همه بی‌دستی و بی‌یاوری
باز رجز خواند سوی لشگری
تا که به یاری حسینت شتافت
تیر سر ماه منیرت شکافت
