ام‌ُّ‌المصائبم احترام واجبم

ام‌ُّ‌المصائبم احترام واجبم

[ حسین ستوده ]
ام‌ُّ‌المصائبم، احترام واجبم
والله دوّمین، مظهرالعجائبم

مرا ضعیفه نخوانید، لشکر علی‌ام
من از طفولیّتم پای منبر علی‌ام
به مِیمَنه حسن هستم، به مِیسَره علی‌ام
علی امام من است و شیر نرِ علی‌ام

کاملاً علی‌ام، حقیقتاً علی‌ام
ظاهراً زنم و باطناً علی‌ام
جلوه‌ی حسنم، شیرم اگرچه زنم
کاخ کوفه را با یک تَشر به هم بزنم

به من می‌گن نورِ کلام الله
دخترِ فاطمه، سَلامُ الله...

*****

زینب عفیفه‌ای‌ست که در راه عفّتش
عبّاس می‌دهد، نخ مَعجر نمی‌دهد

جَبَلُ الصَّبر...

عُلیا مُخَدَّره، جَبَلُ الصَّبر...

اونی که معنیِ عشق مُجَسّمه
زینب زینب زینب زینب
فهیمه، فاهمه، دخترِ فاطمه 
زینب زینب زینب زینب

مرد مِیدونی و مردآفرینی تو
ملیکه و امُّ‌المَصائبی زینب
«ما رأیتُ» گفتی و همه فهمیدند
تو خودِ مظهرالعجائبی زینب

کلام می‌لرزه، صدام می‌لرزه
تو قدم می‌زنی شهرِ شام می‌لرزه
اسم تو داره سجده‌ی واجب
تویی ناموسِ علی اِبن ابی‌طالب

نظرات