آقا عزاداری شما، ماه هم عزادار آی این سیاهیها هرچند عزادار آقا دوباره حرکتی به دَم گرفته باز این که شورش است و چه ماتم عزادار وقتی که چشمان شما باران گرفته باید که باشد عالَم و آدم عزادار امشب تَعَصّی میکنم به چشمهایت وقتی شده از بارش نم نم عزادار گردِ یتیمی بر سر و رویت نشسته هستیم با قلبِ پر از ماتم عزادار امشب نه تنها سامرا را غم گرفته باید بخوانی کربلا را هم عزادار بابایتان از روضهخوانانِ حسین است تا آخرین دَم بود هر دَم عزادار لبتشنه بود و یاد جدش اشک میریخت باید که باشد قلبم از این غم عزادار در سامرا شکر خدا که ساربان نیست تا که شوی از بردن خاتم عزادار شکر خدا در سامرا شمری نبوده تا که شوی از حنجری در هم عزادار