خدا رو شکر که زنده‌ام دارم می‌بینم

خدا رو شکر که زنده‌ام دارم می‌بینم
که مهمون ماه تو شد دل حزینم
بازم شبا میام توو مجلس مناجات
کنار سفره محبتت می‌شینم

من و قبول کن ای خدای من
آغوشت و واکن برای من
نگا نکن به اون همه عصیان
نگا بکن به گریه‌های من

الهی العفو ای خدای من 

یه ساله که منتظر ماه تو هستم
به دامن مغفرتت بلنده دستم
اومدم اعتراف کنم یه عمره که من
خوردم نمک اما نمکدون و شکستم

بیا ولی ردم نکن حالا
حالا که مهمون توام اینجا
خودت من و توبه بده حق
اون بازوی شکسته زهرا س

الهی العفو ای خدای من 

درد کمر از فاطمه امون گرفته
با اشک چشمش دل آسمون گرفته
توو بسترش افتاده و با درد پهلو
برای غربت علی زبون گرفته

روو دست و صورتم حنای تو
با پسرم شدم فدای تو
تا دست بسته تو رو‌ دیدم
همونجا من مردم برای تو

علی علی آقای مظلومم 

شعر: حسین محمدی فام


لینک کانال در تلگرام: 
t.me/maddahialemane
لینک کانال در ایتا: 
eitaa.com/maddahiaalemane