واویلا آه و واویلا زمین کربلا

واویلا آه و واویلا زمین کربلا...

زینت دوش نبی روی زمین جای تو نیست
خار و خاشاک زمین منزل و مأوای تو نیست

خاک عالم به سرم کز اثر تیغ و سنان
جای یک بوسه‌ی من در همه اعضای تو نیست

واویلا آه و واویلا زمین کربلا...

کرده‌ام نذر که عمری زِ غمت گریه کنم
آه از دل کِشم و در عَلمت گریه کنم

گر دل سوخته‌ای لطف به من کرده خدا
بهر آن است که سوزم زِ غمت گریه کنم

گاه بر ماتم تو بر سر و بر سینه زنم
گاه بنشینم و زیر عَلمت گریه کنم

واویلا آه و واویلا زمین کربلا...

گاه بر ماتم تو بر سر و بر سینه زنم
گاه بنشینم و زیر عَلمت گریه کنم

به غبار حرم کرب‌و‌بلایت سوگند
دوست دارم که شبی در حَرمت گریه کنم

واویلا آه و واویلا زمین کربلا...