صدای نم نم بارون، عبدالله

صدای نم نمِ بارون، عبدالله
دل دریا، دل مجنون، عبدالله
روضه‌ی کوچه دوباره شد زنده
از حرم اومده بیرون عبدالله

عمو، نمی‌تونم ببینم تنهایی
تو برام هم عمو هم بابایی
من حسن شدم توام زهرایی

عمو وقتشه که مرد پیکار باشم
برای تو آخرین یار با‌شم
مثل عباسِ علمدار باشم

خدارو شکر به موقع از حرم رسیدم من
صدای بابامو توی قتلگاه شنیدم من

حسین واااای... 

****

چه قیامتی به‌پا شد واویلا
مادرم صاحب عزا شد واویلا 
روی سینه‌ی شکسته افتادم
دوتا دست من جدا شد واویلا

عمو، گلِ یاسِ حسنت پر پر شد
حرمله از همه بی‌رحم‌تر شد
قاتل من و علی اصغر شد

عمو، بمیرم برای عمه زینب
می‌بینه قبلِ غروبِ امشب
تنِ هر دومونو زیر مرکب

نتونستم برا تو کاری کنم حلالم کن
آخرم نشد علمداری کنم حلالم کن

حسین وااااای...