سلام امامِ زمان وارثِ غمِ زهرا
سلام وارثِ اشکِ دمادمِ زهرا
سلام امامِ زمان صاحبِ عزای عظیم
سلام خون جگر از داغ ماتمِ زهرا
شبِ شهادت مادر شبیه تو هستم
سیاه‌پوشِ عزای مُحرمِ زهرا
نگاه لطف تو بوده و غیر از این هم نیست
که باز آمده‌ام زیر پرچم زهرا
به زیر خیمه‌ی او ملجأ و پناه من است
و شکر می‌کنم این لطفِ هر دَمِ زهرا
امید بسته‌ام آقا به این سیاهی‌ها
امید بسته‌ام آقا به مقدمِ زهرا
بیا اجازه بده تا زیاد گریه کنیم
برای عمر کم و قامت خَمِ زهرا
شنیده‌ام اثری از تنش نمانده دگر
خدا کند که بمیرم از این غم زهرا
خدا کند که بمیرم، کبود شد رویت
خدا کند که بمیرم، شکست پهلویت
زدن مادر ما را، چرا نمی‌میریم
میان روضه‌ی زهرا چرا نمی‌میریم
(وای مادرم مادرم مادرم)۳
