هر کسی رفت به دنبال تو راهش وا شد

هرکسی رفت به دنبال تو راهش وا شد 
هرکسی بوسه به پای تو نزد رسوا شد 
آب محتاج لب توست نه تو محتاجش
لب خشکیده‌ی تو داغ دل دریا شد 
پسر چهارم زهرایی عبدالزهرا 
بودنت مایه‌ی امید بنی الزهرا شد 
جا روی چشم تر مهدی زهرا دارد  
آن عریضه که به دستان شما امضا شد 
به خدا مثل تو در بین برادرها نیست 
به خدا داشتنت حسرت خواهرها شد
اهل حاجت همه‌ی سال به کَس رو نزنند
صبر کردند همه تا شب تاسوعا شد 
تا قیامت جلوی هیچ‌کسی خم نشود 
قد هرکس جلوی پرچم سرخت تا شد 
من ندادم به سکینه قسمت، می‌ترسم
یک نفر داد قسم در حرمت غوغا شد 
تو از اول حسنی بودی و دیدند همه
چقدر تیر بر این پیکر زخمت جا شد 
نیزه‌زار آمده‌ام یا تو پر از نیزه شدی
*****
سقای دشت کربلا اباالفضل 
دستش شده از تن جدا اباالفضل 
بیا برگرد خیمه ای کس و کارم 
تو آسمونا قمر گرفته 
یه آقایی دستاشو به کمر گرفته 
رو خاک صحرا داره می‌گرده 
یکی میگه انگار که قرآن پیدا کرده
هی می‌بوسه با اشک چشماش دستای قلم رو
با التماس میگه پاشو علمدار 
بلند کن از روی زمین علم رو
قلبش مثل مشک اباالفضل شده پاره‌پاره
با دست لرزون از تو چشم عباس
تیر سه شعبه داره برمی‌داره
اومد حرم با قد خمیده 
عمود خیمه‌ی اباالفضلو کشیده
این خیمه دیگه نداره شیری
گفت که برید آماده شید برا اسیری
زینب داره می‌زنه محکم گره معجرا رو 
از دست و پاشون داره درمیاره خلخال و گوشواره‌ی بچه‌ها رو 
دشمن داره می‌شکنه بین بچه‌ها غرورو
آخه یه نیزه‌دار داره رو نیزه می‌زنه از پهلو سر عمو رو
اگه میخوای خون جای اشک نریزم واویلا واویلا
گوشواره‌هاتو دربیار عزیزم