ها علیٌّ بَشَرٌ کَیفَ بَشَر
رَبُّهُ فیهِ تَجَلّیٰ وَظَهَر
مانده عالَم همه درحیرتِ او
که بشر می‌شود این‌گونه مگر؟
فدای اون‌که، توی هر جنگی
به هرجنگجوی شیردلی غالب بود
اگر می‌شد که، خدا را هم دید
به تمثالِ علیِ بنِ اَبی‌طالب بود
می‌نشینن همه بر خوانِ علی
سلطانه علی، سلطانه علی
کَفّه‌ی عالَمو سنگین می‌کنه
ایمانِ علی، ایمانِ علی
همه این حرفمو تأیید می‌کنن، خواهانِ علی
تا اَبَد هرچه خلیفه‌ست به قربانِ علی
(علیٌ اَعلیٰ، علیٌ اَعلیٰ
علی یامولا یامولا یامولا)۳
علی آن شیرِ خدا شاهِ عرب
اُلفَتی داشته با هر دلِ شب
پادشاهی که به تاریکیِ شب
می‌برد نانِ یتیمان عرب
بدونِ حیدر، نماز و روزه
مثلِ خاکستر در معرض باده
کسی تو مَحشر خیالش تخته
که تو اِیوونش به سجده افتاده
عَلَمش تا به اَبَد بالا علی
مولانا علی، مولانا علی
توی میدون می‌کنه غوغا علی
مولانا علی، مولانا علی
می‌نویسم به روی عرشِ دلم بی‌شک و ولی
لااَمیرالمؤمنین اِلّا علی
(علیٌ اَعلیٰ، علیٌ اَعلیٰ
علی یامولا یامولا یامولا)۳
