قسم به عشق، جدایی ز آشنا سخت است
جدایی از سحر و، محفلِ دعا سخت است
برای دیده‌ی شب، زنده‌دار خود گِریَم
قسم به اشک سحر، دوری از بُکا سخت است
صفای هر دل عاشق، مَرو مَرو رمضان
دوباره رویت، دل‌های بی صفا سخت است
بیا مرو، که شیاطین دوباره می‌آیند
بدون جلوه‌ی تو، انس با خدا سخت است
دوباره وقت اذان، غفلت عارضم گردد
غم جدایی از ذکر رَبَنا، سخت است
پرستوی دل ما را ز بام خود مَپَران
که ترکِ سفره‌ی شاهانه، بر گدا سخت است
بعید نیست به زودی فرا رسد مرگم
امان که این سفر آخرت، دِلا سخت است
قیامتی است قیامت، که روز وانفساست
اگر نظر ننماید امام رضا، سخت است
مرا به ساحل دیدار دلبرم برسان
شکسته کشتی و دریایی از بلا سخت است
بگو به خیمه نشینان جبهه، ای شهدا
فدائیان حسین، دوری از شما سخت است
هنوز مرغ دل خسته‌ام، مهیا نیست
هنوز پر زدنم سوی کربلا، سخت است
