عمریه غافلم از نبودنت ای آقا

عمریه غافلم از نبودنت ای آقا
دستای سرد منو بیا بگیر یا مولا

قسمت میدم تو این ماه عزا و ماتم
روتو برنگردون از من تو رو جونِ زهرا

 ای گل فاطمه اَلعَجَل
بسه این فاصله اَلعَجَل
من گدای تواَم از قدیم آقا اَلعَجَل...

تکیه‌گاهم تویی تو من دلم قرصه با شما
مطمئنم می‌گیری دست من رو تو روضه‌ها
می‌شه یک روزی من هم مثل حر شم تو کربلا

ای آخرین امام، ای حجّت خدا
ای آخرین دوا، ای مهربان‌ترین بابای شیعه‌ها...

نفسی که می‌کشم برکت این مجالسه
چرا حالا از مجالسش کناره بگیرم

حالا بر فرض که مرگ و میریم باشم رفیق
من یه عمره آرزومه که تو روضه بمیرم 

اتفاقی نبود خاک ما، شد عجین با خاک کربلا
اتفاقی نبود اومدی توی روضه‌ها

اتفاقا مریضیم خیمه‌های ارباب ما دارالشفاست
اتفاقا مریضیم گریه بر درد بی‌دوای ما دواست
اتفاقا مریضیم درمون ما لطمه زدن تو روضه‌هاست

مولایَ یا حسین...