ای که از زهر کین جان دادی

ای که از زهر کین جان دادی

[ حسین ستوده ]
ای که از زهر کین جان دادی
سوختی تا ز پا افتادی
پدر و مادرم قربانت
سیّدی یا امام هادی

(سیدنا المظلوم سیدنا المظلوم
سیدنا المظلوم آقام، آقام، آقام) 2

---

نیمه شب تو خونه‌ات ریختند و
اهل بیت تو رو آزردند
سر و پای برهنه آقا
تو رو از خونه بیرون بردند

حرامیِ پلید، عباتو می‌کشید
اشک تو رو ندید آقام، آقام، آقام

(سیدنا المظلوم سیدنا المظلوم
سیدنا المظلوم آقام، آقام، آقام) 2

---

پیش چشمان گریان تو
نانجیبا چه‌ها می‌گفتند
تو به سر می‌زنی از غصّه
ناسزا به زهرا می‌‌گفتند

عموت امام حسن، تو کوچه ناله زد
مادرمو نزن، نزن، نزن

---

هر کی فرزند زهرا باشه
قسمتش اذیت و آزاره
یا گرفتار و زندانی یا
راهی کوچه و بازاره

شریکة الامام میون ازدحام
تو مجلس حرام حسین، حسین، حسین

---

هرچی می‌خوام بگیرم چوبو
بی‌حیا راهمو می‌بنده
هر چی می‌گم نزن ای نامرد
تازه به اشک من می‌خنده

غم به دلم نشست، که بی‌حیای پست
دندونتو شکست حسین، حسین، حسین

(یارالی آقا، یارالی آقا) 4

دیگه دیر شد
زینبتم تو قتلگاه پیر شد
حرمله تازه واسه ما شیر شد

سرو بردن
عمامه ی پیغمبر و بردن
 انگشت، با انگشترش بردن

(حسین جانم، حسین جانم) 4

چه غوغا شد
عزای انسیه‌ی حورا شد
پای حرومی به حرم وا شد

تلاطم شد
خیمه پر از شعله ی هیزم شد
رقیه زیر دست و پا گم شد

(حسین جانم، حسین جانم) 4

نظرات