می‌شینه رو لب

می‌شینه رو لب

[ حسین ایمانی(سحراشک) ]
می‌شینه رو لب 
می‌شینه رو لب گلِ خنده  با خنده‌یِ آقام 
یه علیِ دیگه‌یِ حیدری از نسلِ آقام 
اومد و شده شکر ترانه‌یِ امشبِ آقام 
امشبِ آقام 

امشبِ آقام 
امشبِ آقام مثه روزیه که کعبه شکافت
مثه روزی که یاعلی می‌گفت و گِلم رو ساخت
روزی که رویِ لوحِ قلبِ من عشقتو گذاشت 
عشقتو گذاشت 

عشقتو گذاشت 
عشقتو گذاشت تویِ قلبِ من ربِّ منجلی
با یه ذکر شده کلِّ همُّ و غمَّم سینجَلی 
روزِ خلقتم‌‌ یادِ من دادن نادِ یاعلی 
نادِ یاعلی

نادِ یاعلی
نادِ یاعلی دوایِ غم و هر درد و حَرَج
علی علّتِ نَیفتادنِ این دیوارِ کج
دلیلی واسهِ انتظاره و دعایِ فرج
دعایِ فرج

دعایِ فرج
دعایِ فرج حرفِ اوّل و حرفِ آخره
چشمایِ علی منتظرِ ظهورِ دلبره‌
دلبری که با کاراش از دلا غمو‌‌ می‌بره
غمو‌‌‌ می‌بره‌

غمو‌‌‌ می‌بره
غمو‌‌‌ می‌بره وقتی به کعبه تکیه می‌زنه
شلّاقِ قصاصشو به تنِ فتنه می‌زنه
برا مادر و حسن و علی سینه می‌زنه‌‌
سینه می‌زنه

سینه می‌زنه
سینه می‌زنه تو مدینه واسه‌یِ مادرم
روضه می‌خونه تو بقیع برایِ شاهِ کرم
می‌سازه برا زین‌العابدین گنبد و حرم 
گنبد و حرم

گنبد و حرم
گنبدی طلا   حرمی مثه حرمِ رضا
ضریحی که دیگه خاکی نَشه بالِ کفترا‌‌
بیرقِ علی ولی اللّه رو شونه‌یِ آقا 
شونه‌یِ آقا 

شونه‌یِ آقا 
شونه‌یِ آقا از کارایِ من لرزونه‌‌ خدام 
من گنهکارم امّا جمعه‌ها گریونه آقام 
توبه می‌شْکنم دلِ مهدی‌ام خونه از خطام
گلِ فاطمه 

گلِ فاطمه /۳/ پسرِ علی

------------------------------------
کانال اشعار حسین ایمانی

نظرات