یه خونهی پر از عشق / یه زندگی ساده
من و تو و بچهها / بودیم یه خونواده
هستی من تو بودی / ای همسر جوونم
نامردای مدینه / آتیش زدن به خونهم
چش نداشتن ببینن با هم خوشیم
داری میری با رفتنت میکُشیم
این روزا داری خیلی درد میکشی
هر نفس داری آه سرد میکشی ۲
بمون // حتی با این قد کمون
بمون // به هم نریزه خونهمون ۲
برا ورود توو خونهم / مَلَک اجازه میخواست
یکی نگفت پشت در / اونی که مونده زهراست
نمیگذرم از اون که / خوشیمونو به هم زد
از اون که بی اجازه / توو خونهمون قدم زد
بین دیوار و در گلاب کردنت
ذره ذره توو شعله آب کردنت
میخ در هم برا تو خون گریه کرد
واسه داغ تو آسمون گریه کرد ۲
بمون // عجل وفاتی رو نخون
بمون // به هم نریزه خونهمون
اشعار بیپلاک
