کعبۀ دل‌ها، معصومه
ای گلِ زهرا، معصومه
یا فاطمه یا معصومه، مدد
خوش به‌حالِ اونی که
زائر شما می‌شه
به کرامتت سوگند
عزیزِ خدا می‌شه
حرم تو بهشت باصفایم
نجف‌و، کاظمین‌و، کربلایم
(گلِ موسی بن جعفر، شمسِ محشر)3
تو آرزویِ، دل‌هایی
کریمه‌ای بی، همتای
ای گلِ یاسِ زهرایی، مدد
کنارِ ضریح تو
دلا تا خدا میره
هر کی یا حسین می‌گه
تا به کربلا میره
غرق لطف و عنایت کن ماها رو
روزِ محشر شفاعت کن ماهارو
(گلِ موسی بن جعفر، شمسِ محشر)3
***
قبلۀ حاجات، معصومه
روحِ مناجات، معصومه
عمۀ سادات معصومه، مدد
تویِ قم عزیز بودی
ذکر تو به روز و شب
شده با غم‌و ناله
بمیرم برات زینب
شنیدم دشمنا هِی بی‌بهانه
شما رو می‌زدن با تازیانه
(گلِ موسی بن جعفر، شمسِ محشر)3
***
شنیدم حسین، شاه مُلکِ وجود
سر خونی‌اش بر روی نیزه بود
شنیدم تو را بی‌بهانه زدند
به کعب نی‌و تازیانه زدند
شنیدم که در اوج غم‌پروری
چو مادر رُخت گشته نیلوفری
شنیدم به روی عدو ننگ خورد
شنیدم که بر پیکرت سنگ خورد
***
