نور دلِ علی بن موسیالرّضا اِشفَعی لَنا فی الجنّه، بنتُ الزّهرا ای که عمّۀ امامِ زمانی معصومهای و فیضِ بیکرانی (واویلا، واویلا، آه و واویلا)2 *** کریمهایو عطایت بیقرینه مرقدِ تو در شرف، همچون مدینه ای حُسن رویت، حُسنِ روی زهرا از مزارت میآید بویِ زهرا (واویلا، واویلا، آه و واویلا)2 *** ای مصحف را سورۀ کوثر مانده بر دلت داغِ دیدنِ دلبر غم، عیان از شور و تاب و تبت بود یا رضا یا رضا ذکر لبت بود (واویلا، واویلا، آه و واویلا)2 ***