چه رویایی، تماشایی تماماً غرق زیبایی
رسید روزای احسان از تموم مال و دارایی
مثل رویاست، چقدر زیباست شبیه محشر کبراست
فقط اسم حسینه که، به روی پرچم اون بالاست
دل بی‌سامون شد، دیگه مدیون شد
تا دم آخر مست و مجنون شد
هرکسی اومد توی مشایه
تا روز محشر داره سرمایه
(ای جانم ارباب) ۳ ابی عبدالله...
دلا لبریزه از امید، توی هیچ قلبی نیست تردید
همه مشغول معشوقن خدا رو میشه اینجا دید
همه شیدا و دلداده طریق العشقه این جاده
نگو چای عراقی تو بگو ساغر، بگو باده
میرن سوی شاه پر شوره این راه
ذکر هر عابر اباعبدالله
خادم این راه حور و فرشته
تنهاترین راه سوی بهشته
(ای جانم ارباب) ۳ ابی عبدالله...
توی یک جاده‌ی زیبا، هزاران آدم از هرجا
یه نقطه مشترک اینجاست همه مجنون و یک لیلا
شبیه روز رستاخیر همه جمعن کنار هم
هزاران قطره از این راه سوی دریا میرن کم کم
بَه چقدر زیباست، محشر دنیاست
این جاده راه مستقیم ماست
بی شک از اینجا تا خدا رفته
هرکی از این راه کربلا رفته
(ای جانم ارباب) ۳ ابی عبدالله...
