ميام توی روضه سينه ميزنم به يادش

[ میلاد قبایی ]
ميام توی روضه سينه ميزنم به يادش
به اين اميد كه منه بی قيمتو بخوادش
با اشک چشمی كه روی گونه ريخته امشب
امام رضا رو قسم ميدم حق جوادش
حق جوادت
نگير ازم اين اشک و سوز روضه‌ها رو
بازم نيگا كن اين گدای روسيارو
خلاصه ميشه حاجتام توو اين يه جمله
يه كاری كن بازم ببينم كربلا رو

''كرببلا كرببلا اللهم الرزقنا...''

حالا كه دست گداييمو دادم نشونش
ميتونم اينو بگم كه هستم روضه خونش
با اشک چشمی كه روی گونه ريخته امشب
امام رضا رو قسم ميدم حق جوونش
حق جوونت
با سوز دل ميخوام ازت سلطان عالم
يه كاری كن حاجت روا شم زير پرچم
خلاصه ميشه حاجتام توو اين يه جمله
منو ببر كرببلا امسال محرم

''كرببلا كرببلا اللهم الرزقنا...''

ميگم همش تو دلم امون از اين جدايی
بازم به ياد ضريح و گنبدم خدايی
به حق ابن الرضا ميگم با شور و احساس
دلم ميخواد كه بشم دوباره كربلايی
ای كاش به زودی
امام رضا قسمت كنی آقا ببينم
كه زائر صحن يل ام البنينم
تا ميشينم توو روضه ها با گريه ميگم
چی ميشه توو صحن اباالفضلت بشينم

''كرببلا كرببلا اللهم الرزقنا...''

منبع:موسسه ادبیات آیینی بی‌پلاک

نظرات