دوباره رنگ مخمل کبود، زدن رو دیوار
بزن به روی گونه‌های یاس، نقاب گلدار
برا ستاره قصه میخونن، شبای بیدار
دوباره رنگ غم، گرفته کوچه
دوباره نوحه خون، شدن فرشته‌ها
دوباره سررسید، غریب‌ترین روزا
مادر، تو سجده‌هات برام دعا کن
مادر، تو رو خدا منم سوا کن
مادر، تو روضه‌هات منو صدا کن
مادر مرو مرو
****
نمیدونم چرا دلم منو، گرفته تشویش
گرفته دور ما رو دشمنِ، تو از پس و پیچ
کنار مقعنه رو چادرت، گرفته آتیش
تو گریه میکنی، با گریه‌ی پدر
صدات میاد ولی، زیر پاهای در
امون ز کوچه‌ای، که میشه بسته‌تر
مادر، اینا عجب غمت رو خوردن
مادر، پاشو پاشو بابارو بردن
مادر مرو مرو
****
تو منشا وجود کاملِ، مطهراتی
وسیله‌ی گذشتن از سرِ، پل صراطی
تو محشرم که باشه چشم به راه بچه‌هاتی
مدال نوکریت، رو سینه‌ی منه
شهادتین میگه، لبای مأذنه
به نام فاطمه، صدیقه میزنه
مادر، نباشه روزی رو که مادریت نباشه
مادر، شبی رو که شبای نوکریت نباشه
مادر، دعام اینه شبای آخریت نباشه
مادر مرو مرو
