دنیا نمک نشناسه کوفه چه بی احساسه

دنیا نمک نشناسه کوفه چه بی احساسه

[ محمد امینی ]
(دنیا نمک نشناسه، کوفه چه بی احساسه) ۲
تنگه دل من واسه، زهرای من 

دنیا پر از نامرده، دنیا سراسر درده
داغ تو پیرم کرده، زهرای من

(سی ساله منتظر دیدار توام
من دلواپس چشای تار توام) ۲
من رو با خودت ببر من یار توام 

یارم 
خدا خودش خوب می‌دونه چقدر دوست دارم
ماهم
نشد بزرگ کنیم بچه‌هامونو باهم
خانم
دلم می‌خواد گریه کنم رو شونه‌هات آروم

(الدهر انزلنی ثم انزلنی)

(از بس که من تنهامو، با چاه زدم حرفامو) ۲
پیش چشمت دستامو، بستن خانم 

هستم ازت شرمنده، داغت دلم رو کنده 
راه تو رو با خنده، بستن خانم

(این مردم نظر زدن ما رو فاطمه) ۲
می‌بینی کار دنیا رو فاطمه
دیدم خون رو مسمارو فاطمه

درده
 نیستی ببینی غم تو چه با دلم کرده
خونه 
یه عمره که حسن برای تو پریشونه 
یک‌دم 
خاک روی چادر تو نمیره از یادم 

(الدهر انزلنی ثم انزلنی)

حالا بیا دنبالم، ای یار خوش اقبالم
داری خبر از حالم، زهرا جانم
یار شکسته بالم سنگین و محزون حالی
گریه کنِ گودالی‌ زهرا جانم

من از آدم‌های این کوفه دلخورم
زینب‌ رو به دست عباسم می‌سپرم
(کمتر میشه موقع رفتن دلهره‌ام) ۲

(کوفه
به آدم‌های بی وفا همیشه معروفه) ۲
جنگه
دامن زن‌های عرب چرا پر از سنگه 
شامه
شبیه پیرهنش چرا خونیه عمامه

(الدهر انزلنی ثم انزلنی)

نظرات