تو رفتی علی موند و آوارگی

تو رفتی علی موند و آوارگی

[ محمد امینی ]
(تو رفتی علی موند و آوارگی
گرفت جونمو حس شرمندگی) ۲
توی کل سی سال که بی تو گذشت
علی زنده بود و نکرد زندگی

چقدر در زدم به امید اینکه بیای وا کنی
بهت سرزدم که از قبر علی رو تماشا کنی

چقدر زار زدم
من هر وقت که میخی به دیوار زدم
چقدر زار زدم
من هر موقع که سر به بیمار زدم۲

حیدر حیدر حیدر یا حیدر یا حیدر... 


****

نمیره شبِ غسلت از یادمو۲
همین کافیه دق بده آدمو
من هر وقتی خواستم سرِ خاک تو
بریزم گلاب یادت افتادمو

(عذاب کردنت
گلم بودی اما گلاب کردنت) ۲
شنیدی خودت
که کل طبیبا جواب کردنت

بمیره علی
ورم‌هاتو یادش نمیره علی
نشد فاطمه برات مجلس ختم بگیره علی


زهرا زهرا زهرا یا زهرا یا زهرا... 



****

(دَمِ آخرت هی می‌گفتم حسین۲
می‌گفتم حسن می‌شنفتی حسین
می‌گفتی الهی مثه مادرت
با صورت رو خاکا نیفتی حسین۲)۲

(می‌مونم حسین
کنارت با قد کمونم حسین) ۲
من هرجوریه
خودم رو بهت می‌رسونم حسین

ای آرامشم
همین چادرو رو تنت می‌کشم 
خمه قد من
می‌تونم ولی سایه‌بونت بشم۲

*****

سرو برد، خنجرو برد
چشم دلش سیر نشد
از حرم معجرو برد
چشم دلش سیر نشد

چشم دلش سیر نشد دوباره اومد
پیاده رفت از گودال سواره اومد

حسین جانم... 

حیا نمی‌کنن
کشتنت تو رو ولی رها نمی‌کنن
سرو آخه که تشنه جدا نمی‌کنن

حسین جانم...

نظرات