تا قد و قامت تو طعنه به قد قامت زد

تا قد و قامت تو طعنه به قد قامت زد
آسمان بهت‌زده ناله‌ای از حیرت زد
***
خواست تا خاطره یاس تداعی گردد
نیزه بر سینۀ تو خصم بدین علت زد
***
پدر از داغ پسر گو که نمیرد چه کند؟
سخت بشکست مرا آن‌که تو را راحت زد
***
ز بلندای فرس روی زمین افتاده‌ای
نیزه را بس که به پهلوی تو با شدت زد
***
پسرم رفتی ز دست زینب
دیگر از پایُ نشسته زینب
اکبرم در بر من پرپر شدی
گوئیا بر دل من خنجر نشست