باد بخوره به پرچمت نور نره از سیاهیات روحمو تازه میکنه پام برسه به کربلات وقتی که دورم از تو آرامشی ندارم وقتی ضریح تو نیست من سر کجا بذارم مردم به خاطر تو تحویلمون میگیرن از عشقت عاقلا هم حال جنون میگیرن عاشق بوی سیب و عطر سحریت شدم ساکن ایوون طلای پدریت شدم زحمتو کم کردمو رفتم پِیِ زندگیم دورمو خالی کردمو دور و بریت شدم (یا حسین اباعبدالله)۳ خیر برسه به نوکرات کم نشه از مقام تو اذن بده تا دَمِ مرگ من بمونم غلام تو تا آخرین نفسهام من زیر دِینتونم روضه برات میگیرم تا وقتی که بتونم ما پایِ کارِت هستیم آقا غمت نباشه تو جَنَّتَم نمیریم تا پرچمت نباشه شورِ تو روضتو رقیه میده من کیاَم خاک تو وقتی باشه پس منم یه خاکیام هرکسی تو دنیا میگرده پِیِ منسبی از توی منسبای دنیا من حسین چیاَم یا حسین،یا مولا