به اذنِ عالیِ اعلی، به احترام علی
شروع می‌کنم این ماه را به نام علی
ببخش با عجله، دستِ خالی آمدم
شنیده‌ام که مهیاست بارِ عامِ علی
چقدر نانِ شبش را به سائلان بخشید
دلم خوش است به الطافِ مستدامِ علی
سلاح ماست ابوحمزه، افتتاح، مجیر
دعای مسجدِ کوفه شرابِ جامِ علی
دعای ما که دعا نیست، باز مقبول است
به احترام دعا کردن و صیامِ علی
دلم هوای نجف کرده اوّلِ ماهی
هوای باده‌ی انگورِ بادَوامِ علی
زِ حنجرش نفسِ گرمِ وحی می‌جوشد
نبین شده‌است به معراج هم‌کلامِ علی
یهود و آلِ سعود از هراس می‌میرند
اگر طلوع کند تیغ از نیامِ علی
خوشا به روزیِ زُوارِ سیّدالشهدا
به زائران حسین است چون سلامِ علی
چنان علی شده ممسوس حق علی‌اکبر
همان علی که شده وارث مرامِ علی
چقدر تشنه‌ی بوسیدن پدر شده بود
فدای خشکی وقتِ وداعِ کامِ علی
زدن از سر کینه علیِ اکبر را
زدن یاس حرم را به انتقامِ علی
چقدر بین عبا چیدنش نفس‌گیر است
چگونه جمع شود در عبا تمامِ علی
***
لبی تکان بده، پلکی به هم بزن بابا
نفس بکش علی‌اکبر، نفس بکش پسرم
نفس بکش پسرم تا که من فزع نکنم
و پیش خنده‌یِ این قوم نشکند کمرم
دل من از پس این داغ برنمی‌آید
حریف این همه آتش نمی‌شود جگرم
خودت بگو بدنت را چگونه جمع کنم؟
پُر از علی شده خاکِ تمامِ دوروبرم
کنار جسم تو باید به دادِ من برسد
تو این همه شده‌ای و من هنوز یک نفرم
