یک سال گریه کردم

یک سال گریه کردم

[ مسعود پیرایش ]
(یک سال گریه کردم، یک ماه را ببینم)۲
عرض ادب دوباره، ارباب نازنینم

(این چند روز آخر، عمری به من گذشته)۲
عشق است و اضظرابش، من عاشقم همینم

(آغوش باز کردی، ما را بغل گرفتی)۴
یعنی میان هیئت، پیش تو می‌نشینم

(از کودکی برایت زنجیر میزدم من)۲
ای عشق اولینم، ای عشق راستینم

(هر سجده ای که کردم، خون تو بانی‌اش بود)۲
با گریه بر غم تو شد استوار دینم

(آب و گلم حسین جان مخلوط با گل توست)۲
من اهل کربلایم آنجاست سر زمینم

(آن سفر کرده که صد قافله دل هم رَه اوست
راه بستند روی قافله‌اش دشمن و دوست)۲

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش
گره افتاده حسین ابن علی در کارش

کودکان در بغل مادرشان خوابیده
دختران هم گل سر بر سرشان خوابیده

رد خورشید عراق است روی صورتشان
از غریبی به خدا طاق شده طاقتشان

(دخترانی که به روی پر قو خوابیدند)۲
موقع دیدن لشکر چقدر ترسیدند

ناگهان گفت اباالفضل، به آوای جلی
(کور باشند همه محضر ناموس علی)۲

از وقتی پا گذاشتم، رو خاک این بیابون
از اضطراب و دوری، حالم شده دگرگون

از ته قلبم، یه حسی میگه
اینجا همون جاییه که خوابش و دیدم

حالم خرابه، دلشوره دارم
انگار دیگه به آخرین منزل رسیدم 

زینب از ناقه چه بی‌واهمه آمد پایین
زینب آمد نه! بگو فاطمه آمد پایین

(گَرد بر چادر بانو بنشیند هیهات)
قد او را کسی از دور ببیند هیهات

تو که دور و بر خود چند برادر داری
پرده‌دار حرمی چون علی‌اکبر داری

تو که در امر حیا بین زنان منتخبی
چون علی شیر خدا، شیرِ خدای عربی

(چند روز دگر آزرده‌ی هجران هستی)۲
بی ابالفضل گرفتار بیابان هستی

(سخن آهسته بگویم که سفر خواهی کرد)۲
سخت از کوچه‌ی اوباش گذر خواهی کرد

آه زینب به ملاقات خدا آمده‌ای
کربلایی شده‌ای، کرب و بلا آمده‌ای

جان عالم به فدایت نگران کشته شدی
***************
(مکروب کشتنش
غصه دار حرم و با چوب کشتنش)۲

دردمند دین و با آشوب کشتنش
بمیرم که بی کفن مصلوب کشتنش
آه مکروب کشتنت

(آه منحور کشتنش)۲
همه ریختن رو سرش ماجور کشتنش

برا بردن سر تنور کشتنش
آی منجور کشتنش

نظرات