یه قافله امید ، یه رشته مروارید

یه قافله امید ، یه رشته مروارید ...
یه قافله مهتاب تو هاله ی خورشید ...
یه قافله بارون ، یه قافله دریا ...
داره میاد کم کم از تو دل صحرا ...
یه قافله عشق و یه قافله احساس ...
ستاره ها هستن تو سایه ی عباس ...
خیالشون تخته بال کبوتر ها ...
عمو ابالفضله کنار دختر ها ...
رو دستای مادر شیرخواره تو خوابه ...
خیالتون راحت مشکا پر آبه ...
عون و علی اکبر دور و بر زینب ...
سایه ی اربابه روی سر زینب ...
غبار هم روی محمل نمی شینه ...
چادر زینب رو چشمی نمی بینه ...
رکابشه امروز پای بنی هاشم ...
دستاشو می ذاره رو شونه ی قاسم ...
دست ابالفضله آرامش زینب ...
عباس زانو زد پیاده شه زینب ...
این کاروان که یاس و لاله همراشه ...
خدا به خیر کنه ، سه ساله همراشه ...
خدا به خیر کنه عاقبت کارو ...
خدا نگه داره دست علمدارو ...
عباس تو خیمه کنار گهواره ...
یه چندتایی مشک اضافه می ذاره ...
توی دل زینب دلشوره افتاده ...
حالا نفس هاش به شماره افتاده ...
توی دل زینب دلشوره ی فرداست ...
شنید و قلبش ریخت ، کرب و بلا این جاست ...
حسین می بینه با اشکای چشماش ...
میگه که هر لحظه جلوی چشمم باش ...
این سرزمین خاکش خیلی غم انگیزه ...
این جا همون جاست که خون تو می ریزه ...
اون گوشه ی صحرا چه قدر تاریکه ...
خیمه هم به اون گودال چه قدر نزدیکه ...
چه عزتی امروز ، چه غربتی فردا ...
چه شوکتی امروز ، چه وحشتی فردا ...
فردا تو این صحرا راهشو می بندن ...
به اشکای زینب یه عده می خندن ...
عمو که می افته ، دخترا می افتن ...
کوفیا دنبال معجرا می افتن ...
فردا تو این صحرا دلا پر درده ...
تو خیمه ی عباس حرمله می گرده ...
شام غریبان و خنده ی دشمن ها ...
گریه ی دختر ها ، آتیش دامن ها ...