یا مولی الموحدین

یا مولی الموحدین
یا امیرالمومنین
ای لنگر زمین
علی یا علی

قدر و یاسین و فلق
ممسوسٌ فی ذات حق
برتر زِ هر چه خلق
علی یا علی

یا قاهرَ العَدُو، یا والی الوَلی
یا مظهر العجائب و یا مرتضی علی

صد مُرده زنده می‌شود از ذکر بوتراب
این اسم اعظم است
به جهان کرده انقلاب

(علی یا علی، علی یا علی) 4

شاهنشاهِ لوکشف
ای سلطان نجف
تویی مقصود و هدف
علی یا علی

مولانا اَباالحسن
کرار صف شکن
مافوق هر سخن
علی یا علی

ای صادره نخست مخلوق اولی
یا مظهر العجائب و یا مرتضی علی

ای آفرینش دو جهان در نظام تو
ای ماورای حد تصور مقام تو

(علی یا علی، علی یا علی) 4

چه بگویم زِ کرامات عجیبش
نبود هیچ کسی
از نظر فضل و مقامات رقیبش

نه به عِلم و نه به حلم و
نه وقار و نه شجاعت
که شود لشکر دشمن
همه ترسان و فراری زِ نهیبش

چه زمان‌ها شده عیسی و دمیده
به تن جانِ جهان جان زِ خم تیغ مهیبش

چه مکان‌ها شده موسی و
نشانده به مذّلت
همه‌ی قدرت پوشالی دشمن
همه جادو و فریبش

بشود هر که گدای درِ درگاه علی
گشته خداییِ سماوات نصیبش

به خدا سوی جهنم نرود هر که بُوَد
حضرت حیدر شَه یکتا و حبیبش

بُوَد اندر دل هر کس غم عشقش
چه نیازی به شفا و به دوا و به طبیبش

و خدا خلق نکرده به خدا
دوزخ خود را مگر آن‌که
بکند پُر شکمش را
زِ عدوی علی و آل کریمش

و کسی که شده منکر به جهالت
و به عمداً شرف شمس ولا را

من همین قدر بگویم
به خداوند اگر هر که شود
منکر حیدر شده منکر
به ضرر ذات خدا را

(علی یا علی، علی یا علی) 4

تو نگو حضرت حیدر
که بگو یار نبی نَفسِ پیمبر
که بگو صاحب بر حق لوای نبوی
در صف محشر
که بگو شاه جنان ساقی کوثر
که بگو ظاهر و باطن

که بگو اول و آخر
که بگو حقِ عیان نور منور
که بگو شمس هدایتگر انور
که بگو آیه‌ی تطهیر مطّهر
که بگو شاه دو عالم 
که بگو سید و سرور
که بگو حقّ تجلی شده‌ی محض مصور

که بگو منبع ایمان
که بگو ناطق قرآن
که بگو قاسط دردانه ی میزان

که بگو مرکز و محور
که بگو عشق خدا حضرت داور
که بگو عزت سرمد
که بگو قوت قلب و دل احمد

که بگو بر سر تاج نبوی زینت و زیور
که بگو مرد جگردار خطر شیر دلاور
که بگو سید جنگاور برتر
که بگو یک تنه لشکر

نفسی پشت به دشمن
به خداوند نکرده
و به اخلاص گرفته به
کف دست خودش جان و تن و سر

که بگو هر که نداده
به ولایش دل خود را شده کافر
نشود مدح علی گفت
که هرگز نشود درکِ مقامش

به خیال و به تصور و به باور
نَه علی بلکه بُوَد سر زِ سر هر سه خلیفه

به خداوند همان گرد و غباری که بُود
زیر کف کفش غبارآلود قنبر
نرود سوی تباهی، نرود سوی ضلالت
برود هر که ره نور هُدی را

(علی یا علی، علی یا علی) 4