کجایی مادر پهلو شکسته

کجایی مادرِ پهلو شکسته
چرا تنها رفتی مظلومِ خسته

همه بی‌درد و تو دنیای دردی
تو رفتی خانه را ویرانه کردی

به‌والله از دنیا، دگر سیرم کردی
جوان مرتضی، ببین پیرم کردی

خداحافظ مادر، مادر ای مادر...

تابوت مادر مرا چرا شبانه می‌بری 

صدایت می‌زنم، با چشم خون‌بار
مرا کُشته خون مانده بر مسمار

گرفتم چادرت را در آغوشم
گرفتم تابوتت را روی دوشم

همه خوابند و تو، شبانه می‌روی
پرستوی علی ز لانه می‌روی

خداحافظ مادر، مادر ای مادر...

فلک دیدی چه خاکی بر سرم کرد
به طفلی رخت ماتم بر تنم کرد

الهی بشکند دست مغیره
میان کوچه ها بی‌مادرم کرد

قرار ما باشد، عصر عاشورا
همان دم که زینب، می‌خواند تنها

گلی گم کرده‌ام، می‌جویم او را
به هر گل می‌رسم، می‌بویم او را

یابن الزهرا یاین الزهرا مظلوم حسینم...
کو نور عینم کو نور عینم

شرر با لاله‌ی احمد چه کرده
خزان با برگ نیلوفر چه کرده

نمی‌دانم بپرس از میخ آن در
که با آن سینه میخ در چه کرده

غم آمد شادی‌ام از یاد رفته
توان از جسم و عقل و داد رفته

بن‌الزّهرا دو دست خود علی برهم زد و گفت
خدایا هستی‌ام بر باد رفته

کجایید ای شهیدان خدایی
بلا جویان دشت کربلایید

کجایید ای سبک بالان عاشق
پرنده‌تر ز مرغان هوایی

خدایا رهبر مارا نگهدار
گل پیغمبر مارا نگهدار