پرچم تمثال شما قبله‌ی سینه‌زنیه

پرچم‌ تمثال شما قبله‌ی سینه‌زنیه
عمریه گریه می‌کنیم رو فرش این حسینیه

حال و هوای دلمون داره به روضه بستگی 
زائر کربلا می‌شیم تو روضه‌های هفتگی 

به این پرچم بدهکاریم، بدهکار علمداریم
یه سایه روی سر داریم، بدهکار علمداریم

هر شب جمعه زحمتت دادم آقا 
اجازه دادی که بشم گدای تو 

آدم حسابم می‌کنی شاه وفا 
و  إلّا من‌ کجا و روضه‌های تو 

ای جانم علمدار...
****
خیلی‌ها طعنه می‌زدن چرا می‌بوسین آهنو 
وللّهِ صاحب عَلم، خیلی کمک کرده منو 

تلخیِ زندگی واسم این‌جا مثل عسل شده
مشکل من تو چاییِ آخرِ روضه حل شده 

به این پرچم بدهکاریم، بدهکار علمداریم 
تمام عمر گرفتاریم، گرفتار علمداریم

وقت بلا این‌جا کسی مریض نشد 
حتی مریض از این عَلم شفا گرفت
 
چوب لای چرخ روضه کردن ولی بعد 
اُمّ البنین روضه برای ما گرفت

ای جانم علمدار...
****
حضرت زهرای بتول مادرِ بچه سیّداس 
اما بی‌بی اُمّ البنین مادر کلّ نوکراس 

وقتی دلم غرق غمه وقتی که دارم می‌میرم
یه روضه‌ی اُمّ البنین تنها تو خونه‌م می‌گیرم 

شبا تنها توی خونه می‌گیره روضه‌ی عباس
می‌خونه روضه‌ی شاهی که توی قتلگاه تنهاس 

داغ دل اُمّ البنین خونِ حسین 
اشک تو چشمای بی‌بی اشکِ حرم

غصّه‌ی مَشک پاره و خجالتت
رباب و ناله‌ی علی‌اصغرت

ای جانم علمدار...