پرچمش تا وقتی که باشه

پرچمش تا وقتی که باشه
روی دوش ابالفضل رفیعه

بیشتر از هر کسی توی عالم
حرف معصوم که باشه مطیعه

به کجا رسیدی سلمان و ابوذر
به تو قبطه می‌خورن

به کجا رسیدی اصحاب پیمبر
به تو قبطه می‌خورن

روز محشر هم می‌بینی همه محشر
به تو قبطه می‌خورن

صفین دیده جنگ تو چه غوغایی
هیشکی ندیده رزم تو از این زاویه

لشکر رو ریختی به هم تو کسر ثانیه
علی مرتضی میگه این رزمانیه

المطیع لله ابالفضل ابا عبد الله

باد عقب می‌مونه خیلی وقتا
بس که تیغ ابالفضل سریعه

بیشتر از هرکسی توی عالم
حرف معصوم که باشه مطیعه

به کجا رسیدی که میثم و مالک
از مریدای تو اند

به کجا رسیدی که کمیل و مُدْرِدْ
از مریدای تو اند

به کجا رسیدی که همه ملائک
از مریدای تو اند

مردی به زبون اومد که مردی آقا
شاه بلا منازع نبردی آقا

دور سر حسین فقط می‌گردی آقا
نمونده گره ای که وا نکردی آقا

المطیع لله ابالفضل ابا عبد الله

هم تو دنیا و هم تو قیامت
اختیارات عباس وسیعه

این مقام و داره واسه اینکه
پای حرف امامش مطیعه

به کجا رسیدی که عابس و اَسلَم
می‌میرن برای تو

به کجا رسیدی که حبیب و ادهر
می‌میرن برای تو

به کجا رسیدی که پیمبرا هم
می‌میرن برای تو

می‌میره برای تو علی اکبر و
می‌خنده با دیدن تو علی اصغر و

می‌برم اسم تو تا دم آخر و
می‌گیری تموم عمر دست نوکر و

المطیع لله ابالفضل ابا عبد الله