نمکگیرم از دربار امام حسن حبیبِ قلب بیچاره امام حسن میبینم روزی رو که خادما میگن هلبیکم یا زوّار امام حسن اَشهدّ اَنَّ علی از صحن تو شنیدنیه میبَرم یه روز تبرّک از مضیفِ حسنیه دین و ایمانم، آیهی قرآنم علنی میشه ذکر حسن جانم بقیع هم مثل کربُبلا میشه حسنستان میشه عربستان هم حسن... کرم داره بیاندازه امام حسن کریمه، دست و دلبازه امام حسن یه عمره حتی واسهی جذامیها همیشه آغوشش باز امام حسن حاتم طایی یه عمره پای سفرههات میشینه آرزو نیست رجز نیست، کربلا میشه مدینه دائم سایه روی سرم داری میمیرم واست بس که کرم داری آرزوم اینه زنده بمونم تا ببینم روزی رو که حرم داری