میزنم صدا چه لذتی داره

می‌زنم صدا، چه لذتی داره
هرکی گفت حسین، چه عزتی داره

می‌زنم صدا، چه لذتی داره
هرکی شد گدا، چه عزتی داره

نشده بیام، زیارتت آقا
می‌دونم که این، یه حکمتی داره

از بدو تولدم، حتی زیرِ لحدم
جای هر سوال فقط، اسمِ حسینو بلدم

آقامه، فقط حسین(۲)

از ازل آقا، منو بهم ریختی
بس‌که تو کرم، روی کرم ریختی

گفتی ای گدا شفاعتت با من
آبِ پاکیو روی سرم ریختی

می‌دونی که عمریه آقا دل سپردتم
لب تر کن تو جون بخواه
ببین که کشته مُرده‌تم

اگه زنده از، کربلا برگردم
خدا شاهده، که خیلی نامردم

تو دوتا چشام، دوتا حرم داری
بس‌که عکسِ گنبدو نگا کردم

اونکه رفته کربلا، می‌دونه چه‌حالیه
شب‌های جمعه چقدر حرم، جای ما خالیه

کاشکی میشد علمدار، که ماهِ زینبیه
جونِ منو بگیره تو راهِ زینبیه

سینه‌زن، سینه سپر کرده برای، ناموسِ علمدار
شهیدِ راهِ حرم میره آخرش، پابوسِ علمدار

سینه‌زن کفن‌پوشم تابوتمه روی دوشم
مثلِ مدافعانِ تو سینه‌سپره شش‌گوشم

سیدی و مولای، وای‌وای(۲)

سخته آقا به‌والله شش‌گوشتو ندیدن
از تو به یک اشاره، از ما به سر دویدن

پابرهنه‌ها می‌ریم کربلا با سینه‌زنای ارباب
سگِ‌غافله توی هروله میگه آقا مارو دریاب

دریاب، این دلِ رسوا رو
دریاب، این دلِ تنها رو
دریاب کسی رو که داره، با تو تمومِ دنیا رو

صلی الله باکین علی الحسین
موی حسین
ابروی حسین
قبله‌ی محوِ عاشقا طاقِ دو ابروی حسین