(مخوان جانا دگر اُمُالبَنینم)۲ که من با مِحنَتِ دنیا قرینم بودم اُمُالبَنین روزی که بودیم (به سر سایهیِ امیرالمؤمنینم)۲ مرا اُمُالبَنین گفتند چون من پسرها داشتم ز آن شاهِ دینم ولی امروز بی بال و پر فتادم نه فرزندان، نه سلطانِ مبینم (ددیم عباسیم دور گدک خیامه)۲ ددی سن گت قارداش گودور سکینه ددیم من گت سن کیم گزلرینی باقلار ددی آنام زهرا گلریانیمه