عمو حسین، عمو حسین، عمو حسین... عقل میگفت برو سوی حرم عشق میگفت نیفتی ز قلم عقل میگفت زیاد است عدو عشق میگفت غریب است عمو حسین، حسین، حسین... حرمله کو که مهیّا باشد حنجرم وقفِ تو مولا باشد عمو حسین حسین، عمو حسین حسین...