صدامو داری، خوشبختی اینه که هوامو داری تو دستت رزق کربلامو داری، صدامو داری صدامو بشنو، واسه یه بارم گریههامو بشنو التماس اشک چشامو بشنو، صدامو بشنو همهچی از دور قشنگه، حرم از نزدیک مثه گلدسته میمونه، علم از نزدیک بذار ایوونو ببینم، منم از نزدیک منو هم دعوت کن، با این زمین خورده رفاقت کن آقا بیا برای همیشه، خیال این خسته رو راحت کن حسین وای... یه نذری داشتم، من اسم عشقم رو حسین گذاشتم بذر عشقت رو توی سینه کاشتم، یه نذری داشتم اگه بخندی راه غمها رو به دلم میبندی شیرینیِ شاخ نبات و قندی، اگه بخندی به تو وابستهست که واست نفسم میره دنیایی که تو نباشی خیلی دلگیره این گره خوردن با روضت کار تقدیره نداشته باشمت که بیچارم خودت میدونی که یه جور دیگه رقیه خانومتو دوست دارم حسین وای...