سرازیره بازم اشکای زینبی که دلش سیره

سرازیره بازم اشکای زینبی که دلش سیره
می‌خونه خدایا بابان دراه می‌میره

تو دست یتیما همه ظرفای شیره
دوباره خدایا رد خون رو خاکا

بازم روز های تلخ و انگار می‌بینم
دارم انگاری خون و مسمار می‌بینم

دیگه بعد کوچه همه‌ش تار می‌بینم
زدن مادری رو که دیدن پر آهه

یکی پا نشد که بگه پا به ماهه
کتک خورد با اینکه دیدن بی گناهه


سرت خونی بمیرم بابایی همه پیکرت خونی
نگو داری میری و پیشم نمی‌ومنی

بابا رحمی کن به چشم خیس و بارونی
چشماتو می‌دوزی به اون در می‌سوزی

من و یاد قنفز آورد ابن ملجم
آخه جوری مادر رو زد من که مردم

هنوز از صدای مغیره
نگو که وداع من و تو رسیده

آخه اومده مادر قد خمیده
پاشو اومده مادر قد کشیده

آه واویلا...