زیر لوای رقیهام، آره گدای رقیهام کار ندارم به این و به اون، عبد سرای رقیهام مِهر تو دلمو برده، این نوکر واسه تو مرده تا زندهام از تو میخونم، چون اسمت رو دلم خورده من که سینهزنم، کربلاست وطنم من رقیهایام از تو دَم میزنم