غبار ماتم تو آبرو به ما بخشید حسین جان به عالمی ندهم این غبار ماتم را اگر بناست دمی بی تو بگذرد عمرم هزار بار بمیرم نبینم آن دم را من نفس کشیدن بی حسین را دار و ندارم ابیعبدالله شاید هر نوکری در عالم سیر سلوکی تو خلوتش علیاکبر حجله گرفته، پای تنت مادرم ببین اشکم حریف گریه زهرا نمیشود