دل عترت پاک احمد / پر از درد و رنج و بلا بود غم شام درد و مصیبت / فراتر ز کرببلا بود امان از دف و ساز وآواز / زِ رقص زنان لعینه رسد صوت جانسوز گریه / زِ بانوی شهر مدینه نظرهای ناپاک / به ناموس مولا وَ از این مصائب / زند ناله زهرا یا حسین یابن الزهرا... *** به جمعی غریب و پریشان / چنین ظلمِ بی حد که دیده؟ میان زن و بچهها بود / به نیزه سران بریده به صد غصه زینب بگوید /ب ه سوز دل و اشک و آوا کجایی حسین جان ببینی / یهودی زند طعنه بر ما دو صد لعن و نفرین / به آل امیه یهودی بخندد / به اشک رقیّه یا حسین یابن الزهرا... *** در این دوره هم بغض اسلام / بُوَد در دل دشمنانش وَ حُبّ ستمکاری و ظلم / به آب و گل دشمنانش بدان ای عزیز دل من / یهودیِ بد ذات شامی در این روزگار معاصر / شده صهیونیست حرامی جهان پر شده از / ستمهای اعدا بیا یابن الزهرا / بیا یابن الزهرا... یا حسین یابن الزهرا... ***