حیدر حیدر! اوّل و آخر، حیدر

حیدر حیدر! اوّل و آخر، حیدر
حیدر حیدر! ساقی کوثر، حیدر
حیدر حیدر! ای مظلوم فاتح
حیدر حیدر! فاتح خیبر، حیدر

افتادی در بستر زهرا، بابا
چشمات از اشکت شده دریا، بابا
می‌بینم چه بغضی تووی صداته
یا زهرا داری روی لب‌ها، بابا

قربون دستای لرزونت بابا
پره خونه زلف پریشونت، بابا
اشکاتو پاک کن مگه زینب مرده
قربون چشمای گریونت، بابا

سربند زردت شده هم‌رنگ روت
ردّ خون‌خشکه روی گوشه‌ی ابروت
امّا انگار رفته دلت اون‌جا که
شب بود و تنهایی و غربت و تابوت

می‌ریزه آب روون اسماء؛ ای وای
روی جسم بی‌جون زهرا؛ ای وای
نیمه‌ی شب، تاریکه تاریکه تاریک
حیدر مونده تنهای تنها؛ ای وای

عمری این‌غم، قاتل قلبت بوده
وقتی پر زد، دیدی که ابرو کبوده
می‌سوختی و می‌گفتی یار جوونم
زهرا جان! خیلی برا داغ تو زوده

بابا! تو امشب می‌شی مهمون مادر
از ما بیشتر دردتو می‌دونه مادر
امشب می‌شه مرهم زخم سر تو
اشک سرخ چشمای گریون مادر

دنیا آباده صدق سر حیدر
عالم، خاکه محضر قنبر حیدر
هم امشب دست هممونو می‌گیره
هم روز محشر ما رو می‌بره حیدر

ای جان دل‌ها! علی‌مولا مولا
شاه مردان! یاعلی‌مولا مولا
برگه‌ی بندگی و آزادیمو
امشب کن امضاء؛ علی‌مولا مولا