حال من زار شده، غرق گناهم چه کنم
با دل غم‌زده و روی سیاهم چه کنم
یا بگویید بیا یا که بگویید برو
خسته‌ام بس که در این شاید و اما ماندم
کربلا پای پیاده چقدر می‌چسبد
حسین (۴)
دست من پایِ من را بسته به زنجیره گناه
به زمین خوردم و مانده‌ی راهم چه کنم
عمر من طی شد با غفلت و عصیان
خطا مانده، حال با عمر تباه چه کنم
می‌زنم جار که بیچاره و آوره شدم
معصیت کردم در دلِ چاهم، چه کنم
از حرم دورم و دلتنگم و محزون شدم
تا که از در فراقت تو بکاهم چه کنم
گریه کردم که دادم به جانم برسه
سفر کربلا از تو نخواهم چه کنم
حسین جان(۴)
