یه ایرانه و یه شاه خراسانه و یه قلبی که دلتنگ سلطانه و گدایی که داره دوباره برا تو میخونه یه دلداده و همین حرفای ساده و غریبی که یاد تو افتاده و دلش مونده پیش غروبای نقّارهخونه کبوتر شم آقا که تو دستای گنبدت جا بگیرم یا آهو بشم تا برای تو و مهربونیت بمیرم سبکبارم و چه خوبه تو رو دارم و کناره حوض و فوارمو بازم از هوای بهشتی توی حریمت پُرم تویی یارم و دوباره همون سالی یکبارم و قدم توی صحن تو بگذارم و روی دوش بابام به زلف ضریحت گره میخورم بازم میشه آقا همون زائر روبه راهت بشم پیشت رو سفید و غلام بدِ رو سیاهت بشم حالم خوبه مثه حال خوبی که داره حرم حالم خوبه دخیلم به اون پرچم محترم